Umowa faktoringu nie jest skomplikowanym dokumentem, ale – jak każdy dokument – może nastręczyć pewnych trudności osobom nieobeznanym z tematem. Biorąc to pod uwagę, a także rozumiejąc, że faktoring to stosunkowo młoda usługa na rynku finansowym, chcemy przybliżyć Wam temat stron umowy faktoringu. Po to, by dobrze zrozumieć umowę i przygotować się na wyjaśnienie elementów, które mogą wywołać konsternację, lecz także po to, by przedstawić Wam podstawową terminologię związaną z usługą faktoringu.
Faktor, faktorant, faktoring…
Posługując się podobnie brzmiącymi terminami łatwo o pomyłkę, dlatego zacznijmy od samego początku. Najpierw wyjaśnimy, czym jest faktoring, następnie wyjaśnimy, jakie podmioty biorą udział w procesie faktoringu, a na koniec wskażemy, które z nich są stronami umowy faktoringu.
Faktoring – na czym polega usługa?
Faktoring to usługa, w ramach której przedsiębiorcy mogą sfinansować faktury, które wystawili swoim kontrahentom, ale za które nie otrzymali jeszcze zapłaty. Każda taka faktura może być sfinansowana w drodze faktoringu, jeżeli tylko do terminu zapłaty przewidzianego na fakturze pozostało więcej niż 7 dni.
Przedsiębiorca może – jeżeli chce – sfinansować pojedynczą fakturą w ramach usługi finansowania faktur. Może jednak także skorzystać z faktoringu online – stałej usługi, w ramach której zawiera umowę faktoringową. W umowie tej strony ustalają długość jej trwania oraz kwotę odnawialnego limitu faktoringowego. Od momentu zawarcia umowy faktoringowej, właściciel firmy może “sprzedawać” dowolną liczbę faktur, które wystawia kontrahentom znajdującym się na liście kontrahentów, wskazanej w Panelu Klienta. Co więcej, listę tę przedsiębiorca może oczywiście dowolnie modyfikować – dodawać do niej i usuwać z niej kontrahentów zgodnie z zapotrzebowaniem swojej firmy.
Najważniejszymi zaletami faktoringu są: łatwa dostępność (niemal każda firma może skorzystać z faktoringu, nawet dopiero założona), błyskawiczna realizacja (pieniądze trafiają na konto firmowe nawet w kilka godzin po zgłoszeniu faktury do finansowania) oraz obsługa odbywająca się w całości online.
Faktor, czyli usługodawca
Podmiot świadczący usługę faktoringu nazywamy faktorem. W Polsce usługi faktoringu świadczą dwa rodzaje podmiotów: firmy specjalizujące się w faktoringu (np. PragmaGO) oraz banki, powołujące zwykle osobne komórki zajmujące się faktoringiem.
Faktorant, czyli usługobiorca
Przedsiębiorca, który decyduje się skorzystać z faktoringu, nazywany jest faktorantem. Warto zaznaczyć, że usługa nie jest dostępna dla klientów indywidualnych, jednak jeżeli chodzi o rodzaje działalności gospodarczych, które mogą skorzystać z faktoringu, nie istnieją żadne ograniczenia – finansowanie faktur dostępne jest zarówno dla jednoosobowych działalności, jak i dla wszelkiego rodzaju spółek.
Odbiorca, czyli przyszły dłużnik
Odbiorcą nazywamy klienta faktoranta – czyli podmiot, na który faktorant wystawił fakturę i czeka na jej spłatę. Technicznie rzecz biorąc, odbiorca nie jest dłużnikiem – posiada jedynie zobowiązanie wobec przedsiębiorcy, od którego zakupił towar lub usługę. Dłużnikiem staje się dopiero, gdy przekroczy termin zapłaty wyszczególniony na fakturze.
Strony umowy faktoringu
W klasycznej umowie faktoringu stronami są jedynie faktor oraz faktorant. Odbiorca jest, co prawda, wspomniany, jako podmiot, który zostanie zobowiązany do spłaty zobowiązania nowemu właścicielowi faktury (faktorowi), ale nie stanowi strony umowy. Więcej szczegółów na temat umowy faktoringu znajdziesz w naszym poradniku!
